Bolluk içinde yokluk çeken şehir.
Kıymetli okurlarım bu yazımı yazısı kara, bahtı kara Şanlıurfa’mın sıcak ikliminden yazıyorum..!
Bir şehir düşünün; Adı Şanlı insanı sıcak, misafirperver, vatansever, sesi yanık, bağrı yanık, benzi soluk, verimli toprağı bol, sanatı bol, sanatçısı bol, tarihi bol, tarım alanı bol, mahsülü bol, tarım işçisi bol, STK’sı, bol, kanaat önderi bol, başkanı bol, işadamı bol, kanaat önderi bol, aşiret reisi bol, siyasetçisi bol, yiyeni bol, yedireni bol, siyaset bilimcisi bol, tefecisi bol, geleni bol, gideni bol.
Belki’ de Türkiye’nin en verimli topraklarına en eski tarihine sahip illerinden biri olan Peygamberler diyarı Şanlıurfa’dan bahsediyorum.
Gelin görün’ ki her şeyi bol olan, bu kadim şehirde maalesef Eğitimde son sırada, üretimde son sırada, kalkınmada son sırada, yatırımda son sırada, hizmette son sırada..!
Pekala hiçmi birinci sırada olduğumuz işler veya yerler yok elbette var.
Yazayım o zaman, doğum oranında nüfusa göre ilk sıralardayız, başka illere tarım işçisi göndermekte ilk sıradayız, hasutluk ’ta ilk sıradayız, adam kayırmada ilk sıradayız, torpilde ilk sıradayız, atama yer değiştirmede ilk sıradayız, intihar vakalarında ilk sıradayız, tefecilik mağduriyetinde ilk sıradayız, birbirimizi yemede ilk sıradayız, kendi bürokratını harcamakta ilk sıradayız, kendi evladı dururken başkasını baş tacı etmekte ilk sıradayız vs vs vs.
Bu kadar siyasetçi, kanaat önderi, stk, aşiret reisi, iş adamı başkanı bol olan bir şehirde eksik olan ne..?
Eksik olan bana göre, kendimize olan güvenimizi kaybettik, aile terbiyesini unuttuk, örfümüzü adetlerimizi unuttuk, büyüğe saygıyı küçüğe sevgiyi unuttuk, ahde vefayı unuttuk, özümüzü kaybettik, gerçekleri görmezden gelmeye başladık, şahsi menfaatlerimiz uğruna çocuklarımızın geleceğinin kaybolmasına göz yumduk, bazı insanları menfaatimiz uğruna adeta ilahlaştırdık, sırf birilerine yaranmak için başkalarının hakkını gasp ettik, iki kelamı bir araya getirmeyi beceremeyen insanları siyasetçi, kanaat önderi, reis ilan ettik, zulme karşı sustuk, haksızlığa karşı sustuk, hayır yapmayı unuttuk, komşuluk haklarını unuttuk, kendine hayrı olmayan 3-5 kuruş parası var diye kendini bir halt sanan insanları cilalayıp parlatıp baş tacı ettik, velhasıl aslımızı neslimizi kendimizi unuttuk biz Şanlıurfalı olduğumuzu unuttuk..
Hal böyle olunca soframızda kavurmayı, ciğer kebabını, çiğ köftemizi yiyen hatta memleketin altını üstünü yiyenleri ağlayarak uğurladık ve gidenler bizi kadim şehir Şanlıurfa‘yı ve Şanlıurfalı ’yı unuttu.
KEYİFLİ OKUMALAR
Mahmut Nedim TEMİRTAŞ